DYSPENSER FEROMONOWY – Słonecznica orężówka (Heliothis armigera)

Środek feromonowy do wabienia samców Słonecznicy orężówki (Helicoverpa armigera Hbn.)  do pułapek typu delta, pułapek lejkowych. Jest to substancja biologicznie czynna, która zwabia tylko i wyłącznie samce tego gatunku szkodnika.

Słonecznica orężówka (Helicoverpa armigera Hbn.) – niewielki nocny motyl z rodziny sówkowatych.

Owad ten nie występuje naturalnie w warunkach glebowo-klimatycznych Polski. Jest to szkodnik inwazyjny. Dotychczas raczej „egzotyczny”, o marginalnym znaczeniu w naszym kraju, ze względu na niskie temperatury. Jednak ostatnio, zaobserwowano jego pojawianie się w południowej Polsce i możliwe także na pozostałym obszarze kraju.

Osobniki dorosłe osiągają długość ciała do 18 mm, a rozpiętość ich skrzydeł wynosi 35–40 mm. Zabarwienie motyli jest zmienne od szarego poprzez oliwkowozielone aż do pomarańczowo-brązowego. Na pierwszej parze skrzydeł znajduje się 7 lub 8 ciemnych linii oraz kilka drobnych plamek. Tylne skrzydła są bladosłomkowe. Na każdym skrzydle znajduje się ciemniejsze pasmo przy krawędzi bocznej oraz przecinkowate znakowanie pośrodku. Aparat gębowy jest typu ssącego, przystosowany do pobierania nektaru.

Jaja kuliste, o średnicy do 0,5 mm, o żeberkowatej powierzchni, początkowo białe, a następnie szare lub szarozielone. Jedna samica składa nawet do 3000 jaj (zwykle około 600 sztuk) na nadziemnych częściach roślin (liściach, kwiatach, łodygach itp.) pojedynczo bądź w złoża po kilkanaście lub kilkadziesiąt sztuk.
Gąsienice przechodzą sześć stadiów larwalnych – ostatnie (L6)  osiąga nawet do 50 mm długości. Całe ciało pokryte jest rzadkimi szczecinkami oraz kolczastymi wyrostkami.

Poczwarka jest typu zamkniętego, ciemnobrązowa lub bordowa, długości do 25 mm, na jej końcu znajdują się dwa kolce.

W regionach swojego naturalnego występowania, słonecznica orężówka może rozwijać do 6 pokoleń w ciągu roku (zwykle 3 lub 4).

Jest to szkodnik wielożerny (polifag), żerujący na ponad 130 różnych gatunków roślin, zarówno dziko rosnących, jak i uprawnych (polowych i sadzonych pod osłonami) – warzywniczych, ozdobnych, sadowniczych, rolniczych i leśnych. Z gospodarczego punktu widzenia szczególne zagrożenie stanowi dla: bawełny, sorga, soi, ziemniaka, papryki, pomidora, fasoli, grochu, kukurydzy, lucerny, ciecierzycy, tytoniu, lnu, pelargonii, chryzantemy, róży, goździka, lawendy, datury oraz licznych drzew owocowych (zwłaszcza śliwy).

admin