Dyspenser feromonowy – Trociniarka czerwica (Cossus cossus) 1 szt.

Środek feromonowy do wabienia samców Trociniarki czerwicy (Cossus cossus) do pułapek typu delta lub pułapek lejkowych.

Dyspenser (nośnik) nasączony jest wolno uwalniającą się substancją biologicznie czynną, która zwabia samce motyli tylko i wyłącznie tego gatunku.

Dyspenser należy wyjąć z opakowania i umieścić w pułapce. Feromon po wyjęciu z opakowania zachowuje zdolność wabienia do 1 miesiąca.

Trociniarka czerwica (Cossus cossus) – owad z rzędu motyli, jeden z największych motyli występujących w Polsce.

Wygląd:

Owad doskonały: duża ćma o szaro-brązowym ubarwieniu i rozpiętości skrzydeł do 96 mm. Posiada zredukowaną ssawkę.
Tułów i odwłok pokryte włoskami. Owad jest aktywny w nocy, wabi je światło.
Larwy: brunatno-czerwone gąsienice dorastające do 10 cm długości, są wszystkożerne, żywią się głównie drewnem drzew liściastych, zjadają też larwy innych motyli.
Jaja: składane są w spękanej korze drzew. W ciągu życia, samica może złożyć od 200 do 700 jaj. Rozwój trwa od 2-4 lat. Przepoczwarczenie następuje wewnątrz chodnika wygryzionego w drewnie lub w ziemi.

Obszar występowania:

Afryka Północna, Azja i Europa

Rośliny żywicielskie:

Do podstawowych roślin żywicielskich trociniarki należą wierzby, topole i brzozy. Żerują także na takich drzewach, jak dęby, grusze, jabłonie, śliwy, czereśnie, pigwa, morele, orzech, oliwki europejskie, dzikie oliwki, morwy, rokitnik, olcha, jesion, buk, klon i wiąz.

Cykl rozwojowy:

Cykl rozwojowy trociniarki zwykle trwa 2-3 lata (rzadziej cztery). Rójka trwa od czerwca do lipca, czasem przeciąga się do sierpnia. Samica składa średnio 700-1000 jaj w spękanej korze drzew (dolne partie) lub w szyjce korzeniowej. Po 1-2 tygodniach następuje wylęg larw (łącznie przechodzą osiem faz larwalnych). Trociniarka czerwica wgryza się w korę i drąży długie chodniki (nawet do 1m), skierowane zwykle w górę pnia. W pierwszym roku żerują jednak tuż pod korą. Po drugim roku larwy wychodzą otworami wylotowymi i przepoczwarczają się w wierzchniej warstwie gleby (zwykle kilka cm głębokości). Po kilku tygodniach obserwuje się wylot motyli. Dorosły owad żyje około tygodnia.

Szkodliwość gąsienic:

Żerowanie powoduje – osłabienie, łamanie i obumieranie drzew Trociniarki czerwice występują przede wszystkim u gatunków o miękkim drewnie – na topolach, wierzbach, brzozach i olszach. Mogą atakować także drzewa owocowe, głównie jabłonie i grusze. Czasem żerują na klonach. Występują u starszych drzew jak również na młodych egzemplarzach. Bardziej podatne na ataki są drzewa z obniżoną odpornością, uszkodzone mechanicznie lub przez mróz, chore i przenawożone azotem. W jednym drzewie występuje od kilku do kilkudziesięciu larw. Przy małym nasileniu osłabiają rośliny i zwiększają ich podatność na choroby grzybowe, przy dużym – mogą doprowadzić nawet do śmierci (zaschnięcia). Drzewa czasem przeginają się i łamią. Żerowanie trociniarek można rozpoznać w niektórych fazach – z miejsc wylotów osypują się trociny (stąd nazwa owada) a także odchody. Z uszkodzonej kory i drewna czasem wycieka sok. Uszkodzeniom towarzyszy nieprzyjemny zapach – zbliżony do octu, kwasu lub zakwaśniałego wina. Larwy są niezwykle żarłoczne. Żywią się drewnem drzew liściastych, ale mogą również zjadać larwy innych motyli lub chrząszczy (np.: krytoryjka olchowca). Starsze larwy niekiedy zmieniają miejsce żerowania przenosząc się z drzewa na drzewo. Często występują razem z wonnicą piżmówką i zgrzypikiem twardokrywką.